ชีวิตในเมืองต้าหลี่ ประเทศจีน

小羊 | 香格里拉的雪地旅行回忆

小羊 | 香格里拉的雪地旅行回忆

lingjiechen

前些天听香格里拉下雪了,aruna带着我们八人去小中甸看雪。在香格里拉农贸市场买好食材回到小中甸牧民家中,到屋子里的时候已经是下午了,外面开始下雪粒子,一小颗一小颗的。我、燕子、旺旺和小敏出去捡柴,回来把柴火添进炉子,aruna和贺晨在厨房忙活,几人把火生的旺旺的,一下子屋子里那股冷气消散了,大家围着火炉聊天吃吃喝喝。我挨在炉火旁最近,感觉自己的脸红的跟猴屁股一样。

小羊 | 香格里拉的雪地旅行回忆

lingjiechen

前些天听香格里拉下雪了,aruna带着我们八人去小中甸看雪。在香格里拉农贸市场买好食材回到小中甸牧民家中,到屋子里的时候已经是下午了,外面开始下雪粒子,一小颗一小颗的。我、燕子、旺旺和小敏出去捡柴,回来把柴火添进炉子,aruna和贺晨在厨房忙活,几人把火生的旺旺的,一下子屋子里那股冷气消散了,大家围着火炉聊天吃吃喝喝。我挨在炉火旁最近,感觉自己的脸红的跟猴屁股一样。

杂草景 | 和游钦兰的旅行-清迈日记

ฉากวัชพืช | เดินทางกับคุณฉินหลาน - ไดอารี่เชียง...

lingjiechen

ระหว่างคุณกับฉันนั้นมีความเข้าใจกันโดยปริยายมากมาย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเราเคารพกันและกันและเป็นตัวของตัวเอง

ฉากวัชพืช | เดินทางกับคุณฉินหลาน - ไดอารี่เชียง...

lingjiechen

ระหว่างคุณกับฉันนั้นมีความเข้าใจกันโดยปริยายมากมาย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเราเคารพกันและกันและเป็นตัวของตัวเอง

杂草景 | 野菜聚会

杂草景 | 野菜聚会

lingjiechen

下午,非比姐到达时,我正在画野菜会的画报。我画了一个躺在地上的自己。画了一只“春天”,“春天”是一只长了长长的耳朵,肚子里装着野花,手里握着野菜的怪兽。然后把笔交给非比姐,她在旁边画上了荠菜和蒲公英。

杂草景 | 野菜聚会

lingjiechen

下午,非比姐到达时,我正在画野菜会的画报。我画了一个躺在地上的自己。画了一只“春天”,“春天”是一只长了长长的耳朵,肚子里装着野花,手里握着野菜的怪兽。然后把笔交给非比姐,她在旁边画上了荠菜和蒲公英。

杂草景 | 自由的小路

ฉากวัชพืช | เส้นทางแห่งอิสรภาพ

lingjiechen

ฉันเคยคิดว่าฉันเป็นอิสระมากพอเพราะฉันฉลาดพอ ฉันคิดว่าความขอบเป็นส่วนหนึ่งของอิสรภาพ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าการซ่อนขอบของตัวเองได้คือเส้นทางสู่ความอิสระที่ยิ่งใหญ่กว่า ถ้าความจำเป็นที่จะต้องมีประสบการณ์ชีวิตมากขึ้นและพยายามทำตัวให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น เป็นสิ่งที่ฉันต้องเรียนรู้

ฉากวัชพืช | เส้นทางแห่งอิสรภาพ

lingjiechen

ฉันเคยคิดว่าฉันเป็นอิสระมากพอเพราะฉันฉลาดพอ ฉันคิดว่าความขอบเป็นส่วนหนึ่งของอิสรภาพ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าการซ่อนขอบของตัวเองได้คือเส้นทางสู่ความอิสระที่ยิ่งใหญ่กว่า ถ้าความจำเป็นที่จะต้องมีประสบการณ์ชีวิตมากขึ้นและพยายามทำตัวให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น เป็นสิ่งที่ฉันต้องเรียนรู้

小羊 | 离开

แกะ | ทิ้ง

lingjiechen

บางทีอาจเป็นเพราะความกดดันในการทำงานในช่วงที่มีโรคระบาดมากเกินไป จนทำให้ฉันรู้สึกท้อแท้และหมดกำลังใจในที่สุด การทำงานที่ซ้ำซากจำเจทุกวันและการต้อนรับแขกที่มาเยือนอย่างต่อเนื่องทำให้ฉันรู้สึกต่อต้านเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้คน ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่ไม่กล้าสบตากับใครอีกต่อไป พอสบตากันก็รู้สึกมึนๆ เหงื่อออกเต็มตัว พูดไม่ชัด รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังพูดเรื่องไร้สาระ

แกะ | ทิ้ง

lingjiechen

บางทีอาจเป็นเพราะความกดดันในการทำงานในช่วงที่มีโรคระบาดมากเกินไป จนทำให้ฉันรู้สึกท้อแท้และหมดกำลังใจในที่สุด การทำงานที่ซ้ำซากจำเจทุกวันและการต้อนรับแขกที่มาเยือนอย่างต่อเนื่องทำให้ฉันรู้สึกต่อต้านเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้คน ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่ไม่กล้าสบตากับใครอีกต่อไป พอสบตากันก็รู้สึกมึนๆ เหงื่อออกเต็มตัว พูดไม่ชัด รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังพูดเรื่องไร้สาระ

杂草景 | 和游在清道-日记

ฉากวัชพืช | การเดินทางในชองโดไดอารี่

lingjiechen

ถ้าลองคิดดูดีๆ แล้ว จริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องแสดงออกเลย คนเราสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ตามปกติและมองข้ามมันไป แม้จะเป็นเช่นนั้น คุณก็ยังคาดหวังที่จะแสดงออกบางอย่าง เป็นบริบทธรรมชาติของคำว่า "ถึงแม้เป็นเช่นนี้" ที่เราอาจมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเราโดยไม่คาดคิด

ฉากวัชพืช | การเดินทางในชองโดไดอารี่

lingjiechen

ถ้าลองคิดดูดีๆ แล้ว จริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องแสดงออกเลย คนเราสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ตามปกติและมองข้ามมันไป แม้จะเป็นเช่นนั้น คุณก็ยังคาดหวังที่จะแสดงออกบางอย่าง เป็นบริบทธรรมชาติของคำว่า "ถึงแม้เป็นเช่นนี้" ที่เราอาจมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเราโดยไม่คาดคิด