สติงกับเมล็ดกาแฟของเขาจากภูเขาวุ่ยหลาง

เมื่อเราจับได้ Sting เขากำลังนั่งอาบแดดอยู่ในสวนเล็ก ๆ หลังบ้านของเขา และถามว่าเราต้องการดื่มกาแฟหรือไม่ แน่นอนว่าเราไปเพื่อดื่มกาแฟฟรี

Sting พาเราเยี่ยมชมถั่วของเขา ข้างๆ มีแผนที่วงไว้ที่สถานที่ชื่อว่า ภูเขาไม่สิ้นสุด จากนั้นก็บอกว่านี่คือถั่วที่ปลูกบนภูเขาไม่สิ้นสุด ราวกับรู้จักบ้านเกิดของใครบางคน ทำให้รู้สึกว่าถั่วเหล่านี้ดูใกล้ชิดขึ้นมาทันที

02

Sting ชงกาแฟให้เรา แล้วพูดอย่างอับอายว่าเราจะไม่คุ้นชินกับเครื่องใช้ที่ธรรมดาแบบนี้หรือไม่

อ่า วัสดุทำเครื่องดื่มกาแฟที่เรียบง่ายขนาดนี้ ในเมืองที่อยู่นานๆ เห็นและใช้ของที่สวยงามมากมาย กาแฟที่ใส่ในภาชนะที่สวยงาม รสชาติเหมือนจะดีขึ้นเสมอ แต่ในลานที่ปลูกผัก ตากเสื้อผ้า และมีคนซ่อมรองเท้าและเตะตะกร้อ ดูเหมือนว่าสิ่งเหล่านั้นไม่สำคัญแล้ว

เราคุยเรื่อยเปื่อย Sting บอกว่าถ้วยแรกเข้มกว่าปกติสามารถเติมน้ำตาลแดงและนมได้ ถ้วยต่อไปไม่ได้เข้มมากนักจึงไม่จำเป็นต้องเติมอะไรเพิ่มเติม แล้วก็บอกว่าสามารถใส่น้ำตาลแดงและขิงลงไป แล้วชงกาแฟลงไป ขิงต้องปอกเปลือกก่อน ดื่มแบบนี้ในหน้าหนาวจะดีมาก หรือใช้มะนาวหั่นบางๆ มาคู่กับกาแฟ เพื่อลิ้มลองรสเปรี้ยวของมะนาวกับรสชาติของกาแฟ โอ้ ที่ไหนได้ กาแฟสามารถดื่มแบบนี้ได้ด้วย เราคุยกันอย่างสบายๆ ดื่มกาแฟเมล็ดเล็กที่พึ่งคั่วสดๆ ราวกับอากาศที่สวยงามของยูนนาน

เราดื่มคาปูชิโนและลาเต้มากมาย แต่เป็นครั้งแรกที่อยู่ในลานหลังบ้านที่เรียบง่าย ใช้อุปกรณ์ที่เรียบง่าย ฟังคนทำอาหารมา 20 ปีแล้วปลูกเมล็ดกาแฟมา 7 ปีเล่าเรื่องการชนกันของวัตถุดิบที่แตกต่าง เมล็ดกาแฟที่นี่เหมือนได้เต้นรำ มีความยืดหยุ่นและความเป็นไปได้มากขึ้น

ใช่ค่ะ ฉันนำทักษะที่Stingสอนมาใช้แล้ว ในอนาคตที่พื้นที่สร้างสรรค์วัฒนธรรมลู่เย ก็จะมีกาแฟจากภูเขาวูหลิ่ง กาแฟมะนาว กาแฟขิงน้ำตาลทรายแดง และยังมีความเป็นไปได้อีกมากมาย ฉันจะต่อเนื่องในการทดลองอย่างสนใจโดยอาศัยการสอนของSting

ช้อนแสงสว่าง ฉบับที่ o2 กาแฟวุ่ยหลัง (กาแฟเมล็ดเล็กจากยูนนาน)

ที่อยู่: ต้าหลี่ มณฑลยูนนาน - - ในบ้านเรืองแสง

ตัวละคร｜เชฟฮิปปี้ชาวไร่กาแฟ

พิมพ์ซ้ำจากบัญชีอย่างเป็นทางการ: illusion 15 สิงหาคม 2558

ตอนที่ฉันพบกับ Sting ครั้งแรก ฉันรู้สึกว่าเขาเจ๋งมาก ตอนแรกฉันถูกโอบล้อมด้วยออร่าฮิปปี้อบอุ่นของเขา จากนั้นฉันก็ถูกอาหารรสเลิศนานาชนิดที่เขาทำพิชิต

จากปรมาจารย์ด้านการทำอาหารสู่ชาวไร่กาแฟ Sting ได้ตั้งรกรากอยู่ในต้าหลี่มาเป็นเวลาสี่ปีแล้ว จากตอนแรกชอบดื่มกาแฟ กลายมาเป็นการเดินทางโดยรถยนต์ลงใต้กับกลุ่มเพื่อนๆ รวมถึงเจียจู เพื่อตามหาเมล็ดกาแฟแท้ๆ หลังจากเยี่ยมชมและชิมอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดฉันก็ได้ลิ้มรสชาติที่น่าพึงพอใจที่สุดในหมู่บ้านทางเหนือของภูเขา Wuliang

หลังจากเก็บผลกาแฟสดแล้ว จะต้องนำไปตากแดดเป็นเวลาอย่างน้อย 40 วัน หลังจากที่ผ่านความร้อนจากแสงแดดและลมจนแห้งวันแล้ววันเล่า ก็สามารถแกะเปลือกออกและเก็บเมล็ดกาแฟได้ เมล็ดกาแฟจะต้องผ่านกระบวนการต่างๆ มากมาย เช่น การคัดกรอง การคัดแยกเมล็ด และการคั่ว ก่อนที่จะนำมาดื่มได้

หลายมือทำให้การทำงานเบาลง Sting, Jiaju และเพื่อนๆ ของพวกเขาได้ผลิตเมล็ดกาแฟยูนนานยี่ห้อของตนเอง ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ประเภทตามระดับการคั่ว ได้แก่ 10, 20 และ 30 พวกเขายังผลิตรสชาติของตนเองโดยใช้บรรจุภัณฑ์ 2 ประเภทที่เหมาะสำหรับร้านค้าและบ้านเรือน โลโก้และตราประทับรูปแบบได้รับการออกแบบและแกะสลักโดย Xiaomi (หัวโล้น) และทุกคนบรรจุด้วยมือ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นธรรมชาติ เรียบง่าย และสง่างาม

ปัจจุบันเมล็ดกาแฟ Wuliangshan ถูกส่งไปยังร้านค้าหลายแห่งในเมืองโบราณต้าหลี่และอีกด้านหนึ่งของทะเลสาบเอ๋อไห่ รวมถึงร้านกาแฟในเมืองอื่นๆ บ้าง และได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่ผู้รักกาแฟหลายๆ คน กระบวนการทั้งหมดนี้รวมถึงของขวัญจากธรรมชาติ เช่น แสงแดด ฝน ลม ฝน ฟ้าร้องและฟ้าผ่า รวมไปถึงการทำงานหนักของเกษตรกรและการสนับสนุนจากเพื่อนๆ มันคงเป็นความขมที่หวานที่สุดในโลก

เขาบอกว่าตอนนี้เขารักชีวิตชาวนามากกว่าการทำอาหาร เพราะงานนี้สนุกมาก เขาปลูกผักสลัดออร์แกนิกทุกชนิดในสวน เช่น มะเขือเทศเชอร์รี ยี่หร่า มะละกอเปรี้ยว ทับทิม ฯลฯ และเริ่มส่งผักสลัดไปขายยังร้านค้าในเมืองโบราณบ้างแล้ว ทุกครั้งที่เพื่อนๆ มาเยี่ยม Sting และ Jiaju มักจะชวนพวกเขาไปเยี่ยมชมสวนผักก่อนเสมอ ให้ทุกคนได้ทานผลไม้สดๆ ที่เก็บมา ชมพืชผลต่างๆ ที่กำลังเจริญเติบโต และพูดคุยเกี่ยวกับการทำฟาร์ม การดำรงชีพ เสื้อผ้า อาหาร และธรรมชาติ

ธรรมชาติจะสนับสนุนผู้ที่ทำงานหนักและพึ่งพาธรรมชาติในการดำรงชีพอยู่เสมอ

ขอขอบคุณ "ฤๅษี"

รูปภาพ

บทความโดย เหมิง ฉี

นักแข่ง ซู่ หยาง

ข้อความคัดลอกจากบัญชีอย่างเป็นทางการ:  เรามีความสุขบนท้องถนน ผู้เขียน ลาย มิน 13 กุมภาพันธ์ 2021

“หลังจากนั้นเธอ (หวางตัน) พาฉันไปเยี่ยมชมเมืองโบราณต้าหลี่ กินขนมทั้งหมดในเมืองโบราณ ชมกำแพงหน้าจอและลานบ้านที่ไม่เหมือนใครในหมู่บ้าน และพาฉันไปถักเปียเล็กๆ ที่มีลักษณะเฉพาะของต้าหลี่ เธอยังพาฉันไปพบกับอดีตชาวเมืองอีกคนที่เกษียณอายุที่ต้าหลี่ - สติง ปรมาจารย์กาแฟจากฮ่องกงที่ทำงานเป็นเชฟอาหารญี่ปุ่นมานานกว่าสิบปี คุณลุงสติงสุดเท่มีผมยาวและสวมแว่นตากรอบสีดำ ที่บ้านของเขา ฉันได้เห็นเมล็ดกาแฟที่ปอกเปลือกแล้วเป็นครั้งแรก ซึ่งปลูกโดยพวกเขาในภูเขา Wuliang สติงเป็นผู้ชายที่เจ๋งมาก สิ่งที่น่าอิจฉาที่สุดเกี่ยวกับเขาคือเขาไม่ยับยั้งชั่งใจ เขาทำทุกอย่างที่เขาต้องการ เขาชอบแบบนี้ ชีวิตเขาเป็นแบบนี้ จริงๆ แล้วมันคืออิสรภาพอย่างหนึ่ง และอิสรภาพแบบนี้เองที่ทำให้เขาดูเก๋ไก๋จากภายในสู่ภายนอก ฉันถามเขาว่าคุณสามารถสอนฉันชงกาแฟได้ไหม? เขาบอกทันทีว่า โอเค ฉันจะสอนคุณทำกาแฟรสชาติอร่อยเป็นพิเศษ เขาสอนฉันทีละขั้นตอนตั้งแต่การบดเมล็ดกาแฟให้เป็นผง การต้มน้ำ และการชงกาแฟ เขากล่าวว่ากาแฟชงด้วยมือธรรมดาๆ นั้นอร่อย แต่เทคนิคการชงก็สำคัญมากเช่นกัน ฉันยังช่วยเขาบรรจุเมล็ดกาแฟใส่ถุงด้วย ระหว่างขั้นตอนการบรรจุถุง ฉันอดไม่ได้ที่จะกินมันอย่างลับๆ สติงแปลกใจมากแล้วถามผมว่าผมไม่คิดว่ามันขมเหรอ? ฉันบอกว่า ไม่เป็นไร ฉันสามารถลิ้มรสกลิ่นหอมได้ หลังจากได้ยินอย่างนั้น เขาก็มอบถุงกาแฟใหญ่ให้ฉันอย่างเอื้อเฟื้อ ผมดีใจมากจึงพูดขอบคุณเขาอยู่เสมอ ตอนที่ฉันออกไป ลุงสติงบอกฉันว่า “โลกนี้กว้างใหญ่เหลือเกิน คุณควรไปดูมัน อย่าไปสนใจว่าคนอื่นจะว่ายังไง” ฉันพยักหน้า ประโยคนี้โดนใจผมมากจริงๆ ฉันกับเหล่าติงแค่อยากเห็นว่าโลกนี้ใหญ่แค่ไหน"